วันศุกร์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2554

พุทธวจน ๒ อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น


ผู้ชี้ขุมทรัพย์ !
     อานนท์ ! เราไม่พยายามทำกะพวกเธอ อย่างทะนุถนอมเหมือนพวกช่างหม้อ ทำแก่หม้อ ที่ยังเปียก ยังดิบอยู่
      อานนท์ ! เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด
      อานนท์ ! เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด
 ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสาร ผู้นั้นจักทนอยู่ได้.
อุปริ. ม. ๑๔/๒๔๕/๓๕๖.
       คนเรา ควรมองผู้มีปัญญาใด ๆ ที่คอยชี้โทษ
คอยกล่าวคำขนาบอยู่เสมอไปว่าคนนั้นแหละ คือผู้ชี้ขุมทรัพย์ละควรคบบัณฑิตที่เป็นเช่นนั้น
เมื่อคบหากับบัณฑิตชนิดนั้นอยู่ย่อมมีแต่ดีท่าเดียว ไม่มีเลวเลย
ธ. ขุ. ๒๕/๒๕/๑๖.


วันพฤหัสบดีที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2554

พุทธวจน ๑ ขุมทรัพย์จากพระโอษฐ

ผู้ชี้ขุมทรัพย์ !
     อานนท์ ! เราไม่พยายามทำกะพวกเธอ อย่างทะนุถนอมเหมือนพวกช่างหม้อ ทำแก่หม้อ ที่ยังเปียก ยังดิบอยู่
      อานนท์ ! เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด
      อานนท์ ! เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด
 ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสาร ผู้นั้นจักทนอยู่ได้.
อุปริ. ม. ๑๔/๒๔๕/๓๕๖.
       คนเรา ควรมองผู้มีปัญญาใด ๆ ที่คอยชี้โทษ
คอยกล่าวคำขนาบอยู่เสมอไปว่าคนนั้นแหละ คือผู้ชี้ขุมทรัพย์ละควรคบบัณฑิตที่เป็นเช่นนั้น
เมื่อคบหากับบัณฑิตชนิดนั้นอยู่ย่อมมีแต่ดีท่าเดียว ไม่มีเลวเลย
ธ. ขุ. ๒๕/๒๕/๑๖.