วันพุธที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

พุทธวจน ๒ อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคปลาย


ผู้ชี้ขุมทรัพย์ !
     อานนท์ ! เราไม่พยายามทำกะพวกเธอ อย่างทะนุถนอมเหมือนพวกช่างหม้อ ทำแก่หม้อ ที่ยังเปียก ยังดิบอยู่
      อานนท์ ! เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด
      อานนท์ ! เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด
 ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสาร ผู้นั้นจักทนอยู่ได้.
อุปริ. ม. ๑๔/๒๔๕/๓๕๖.
       คนเรา ควรมองผู้มีปัญญาใด ๆ ที่คอยชี้โทษ
คอยกล่าวคำขนาบอยู่เสมอไปว่าคนนั้นแหละ คือผู้ชี้ขุมทรัพย์ละควรคบบัณฑิตที่เป็นเช่นนั้น
เมื่อคบหากับบัณฑิตชนิดนั้นอยู่ย่อมมีแต่ดีท่าเดียว ไม่มีเลวเลย
ธ. ขุ. ๒๕/๒๕/๑๖.



วันพุธที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

พุทธวจน อริยวินัย

อานนท์ ! ความคิดอาจมีแก่พวกเธออย่างนี้ว่า
ธรรมวินัยของพวกเรามีพระศาสดาล่วงลับไปแล้ว
พวกเราไม่มีพระศาสดาดังนี้
    
 อานนท์ ! พวกเธออย่าคิดดังนั้น
 อานนท์ ! ธรรมก็ดี วินัยก็ดี
ที่เราแสดงแล้ว บัญญัติแล้ว
แก่พวกเธอทั้งหลาย

ธรรมวินัยนั้นจักเป็นศาสดาของพวกเธอทั้งหลาย
โดยกาลล่วงไปแห่งเรา

(มหา.ที. ๑๐/๑๗๘/๑๔๑.) พุทธวจน